انواع پروتوتایپ در ux
در ابتدا باید در مورد اصطلاحاتی صحبت کنیم که در زمان ساخت انواع پروتوتایپ با اونها رو به رو میشیم. در واقع بفهمیم Prototype ها به چند دسته کلی تقسیم میشن. انواع پروتوتایپ دقیقا چه تفاوتی هایی با هم دارن و در چه مواقعی میتونیم از اونها در طراحی تجربه کاربری استفاده کنیم:
فیدلیتی چیست؟
انواع پروتوتایپ براساس میزان فیدلیتی مشخص میشن و فیدیلیتی به این اشاره داره که یک نمونه یا Prototype چقدر با دقت با محصول نهایی هماهنگ هست در واقع سطح وفاداری به محصول نهایی چقدر هست. فیدلیتی یک پروتوتایپ ممکنه در عملکرد، طراحی بصری یا محتوا متغیر باشه.
پروتوتایپ Lo-fi (Low-fidelity)
در نوع پروتوتایپ های لو-فای یا پروتوتایپ های کم فیدیلیتی, قابلیت تعامل, طراحی بصری یا محتوا اهمیتی نداره بلکه چارچوب کلی و عملکرد یک طرح کفایت میکنه تا بتونیم در مراحل اولیه تشخیص بدیم فلو ها و روابط بین المان ها به درستی در آینده کار میکنه یا نه. پروتوتایپ های لو-فای یک روش آسان برای انتقال یک مفهوم طراحی به صورت ملموس هستن به دور از هرگونه پیچیدگی.
همونطور که گفتیم پروتوتایپ لو-فای معمولاً برای تست عملکرد به جای طراحی بصری استفاده میشه حتی میتونیم با وایرفریم های بسیار ساده این نوع پروتوتایپ رو ایجاد کنیم و روند ها رو تست کنیم.
پروتوتایپ های لو-فای هزینه کمتری دارن، سریع ایجاد میشن و برای همکاری تیمی مفید هستن. اونها به ویژه زمانی که یک طراح نیاز به روشن‌سازی یک ایده برای یک سهامدار یا توسعه‌دهنده داره، بسیار کارآمد هستن. از جانب دیگه ای هم باید به این نوع پروتوتایپ ها فکر کنیم که به دلیل عدم وضوح المان ها و … شاید تست اون برای کاربران عادی کمی گیج کننده باشه و نیاز باشه تا توضیحات زیادی برای تفهیم اونها ارائه بشه.
پروتوتایپ Hi-fi (High-fidelity)
انواع پروتوتایپ با فیدلیتی بالا یا Hi-fi اصولاً نمونه‌های قابل اجرا هستن و اونها به اندازه ممکن به محصول نهایی شبیه‌سازی میشن. یک نمونه های-فای واقعی، جزئیات دقیق، پویا و کارآمد داره و شبیه یک اپلیکیشن یا وب‌سایت واقعی هست، محتوایی که در طراحی نهایی ظاهر میشه رو داره و قابل تعامل هم هست.
هنگامی که یک تیم طراحی طراحی‌های خودش رو تست میکنه و بهبود میده از پروتوتایپ Hi-fi استفاده میکنه تا محصول نهایی رو شبیه سازی کنه. پروتوتایپ Hi-fi معمولاً برای تست بیشتر استفاده میشه همچنین میتونن در مراحل نهایی به سهامداران هم ارائه بشن.
عموماً، پروتوتایپ Hi-fi گران‌تر هستن چون زمان بیشتری و کار اضافه تری برای توسعه اونها نیازه. اونها برای تست کاربردپذیری با کاربران واقعی استفاده میشن و به طراحان این امکان رو میدن که جنبه‌های مختلفی از انتخاب‌های خودوشن در طراحی رو براورد و بررسی کنن مثل مراحل سفر کاربر و میکرو-تعاملات و …
